teologia polityczna sw tomasza z akwinu

Niniejsza książka jest próbą spojrzenia na politykę tak, jak ją widział św. Tomasz z Akwinu, ale też poniższa praca będzie próbą zobaczenia, w świetle jego nauczania, wskazówek moralno-etycznych, jakimi może, nawet powinien kierować się również współczesny mąż stanu. Działanie polityczne jest bowiem przez Akwinatę oceniane jako jedna z najtrudniejszych, ale i najbardziej wzniosłych aktywności człowieka. Widać to choćby po szacunku, z jakim w De regno odnosi się do osób piastujących funkcje publiczne. Politykę cenił bardzo wysoko jako kwintesencje działania moralnego człowieka. To właśnie polityka jako sfera działań człowieka jest przedmiotem zainteresowania Autora, przy czym chce on na nią spojrzeć tak, jak ją widział św. Tomasz. Jest to więc spojrzenie teologiczne - przez pryzmat łaski i wiodące ku perspektywie nadprzyrodzoności, co bynajmniej w De regno nie wyklucza, a wręcz przeciwnie, odwołuje się do bardzo realnego spojrzenia na naturę człowieka i ludzkiej społeczności, w zgodzie z klasycznym już scholastycznym stwierdzeniem, że: "Gratia non tollit, sed perficit naturam". Świat łaski nie tylko, że nie znosi potrzeby dostrzegania wagi rzeczy naturalnych, ale wręcz chce je udoskonalać, uwznioślać. De regno czyli rzecz o ludzkim działaniu, rządzeniu - taki zresztą tytuł nadaje Tomasz w sposób bardzo świadomy swemu dziełu poświęconemu polityce. To właśnie działanie jest tu najistotniejsze dla Akwinaty, o czym zresztą dowiemy się z lektury niniejszego opracowania. Dlatego też jest to studium antropologiczno-etyczne. Taki sposób patrzenia na świat ludzkich odniesień pozwala uniknąć ciasnego schematyzmu i zawiera w sobie pewien dynamizm działania. Działania człowieka, które może współgrać z działaniem samego Boga. Świat polityczny jest bowiem dla św. Tomasza otwarty, także na działanie łaski. W tej i nie tylko tej kwestii Akwinata jest prawdziwym rzecznikiem społeczeństwa otwartego.

Niniejsza książka jest próbą spojrzenia na politykę tak, jak ją widział św. Tomasz z Akwinu, ale też poniższa praca będzie próbą zobaczenia, w świetle jego nauczania, wskazówek moralno-etycznych, jakimi może, nawet powinien kierować się również współczesny mąż stanu. Działanie polityczne

Niniejsza książka jest próbą spojrzenia na politykę tak, jak ją widział św. Tomasz z Akwinu, ale też poniższa praca będzie próbą zobaczenia, w świetle jego nauczania, wskazówek moralno-etycznych, jakimi może, nawet powinien kierować się również współczesny mąż stanu. Działanie polityczne jest bowiem przez Akwinatę oceniane jako jedna z najtrudniejszych, ale i najbardziej wzniosłych aktywności człowieka. Widać to choćby po szacunku, z jakim w De regno odnosi się do osób piastujących funkcje publi

Niniejsza książka jest próbą spojrzenia na politykę tak, jak ją widział św. Tomasz z Akwinu, ale też poniższa praca będzie próbą zobaczenia, w świetle jego nauczania, wskazówek moralno-etycznych, jakimi może, nawet powinien kierować się również współczesny mąż stanu. Działanie polityczne jest bowiem przez Akwinatę oceniane jako jedna z najtrudniejszych, ale i najbardziej wzniosłych aktywności człowieka. Widać to choćby po szacunku, z jakim w De regno odnosi się do osób piastujących funkcje publiczne. Politykę cenił bardzo wysoko jako kwintesencje działania moralnego człowieka. To właśnie polityka jako sfera działań człowieka jest przedmiotem zainteresowania Autora, przy czym chce on na nią spojrzeć tak, jak ją widział św. Tomasz. Jest to więc spojrzenie teologiczne - przez pryzmat łaski i wiodące ku perspektywie nadprzyrodzoności, co bynajmniej w De regno nie wyklucza, a wręcz przeciwnie, odwołuje się do bardzo realnego spojrzenia na naturę człowieka i ludzkiej społeczności, w zgodzie z klasycznym już scholastycznym stwierdzeniem, że: Gratia non tollit, sed perficit naturam". Świat łaski nie tylko, że nie znosi potrzeby dostrzegania wagi rzeczy naturalnych, ale wręcz chce je udoskonalać, uwznioślać. De regno czyli rzecz o ludzkim działaniu, rządzeniu - taki zresztą tytuł nadaje Tomasz w sposób bardzo świadomy swemu dziełu poświęconemu polityce. To właśnie działanie jest tu najistotniejsze dla Akwinaty, o czym zresztą dowiemy się z lektury niniejszego opracowania. Dlatego też jest to studium antropologiczno-etyczne. Taki sposób patrzenia na świat ludzkich odniesień pozwala uniknąć ciasnego schematyzmu i zawiera w sobie pewien dynamizm działania. Działania człowieka, które może współgrać z działaniem samego Boga. Świat polityczny jest bowiem dla św. Tomasza otwarty, także na działanie łaski. W tej i nie tylko tej kwestii Akwinata jest prawdziwym rzecznikiem społeczeństwa otwartego.

Niniejsza książka jest próbą spojrzenia na politykę tak, jak ją widział św. Tomasz z Akwinu, ale też poniższa praca będzie próbą zobaczenia, w świetle jego nauczania, wskazówek moralno-etycznych, jakimi może, nawet powinien kierować się również współczesny mąż stanu. Działanie polityczne jest bowiem przez Akwinatę oceniane jako jedna z najtrudniejszych, ale i najbardziej wzniosłych aktywności człowieka. Widać to choćby po szacunku, z jakim w De regno odnosi się do osób piastujących funkcje publiczne. Politykę cenił bardzo wysoko jako kwintesencje działania moralnego człowieka. To właśnie polityka jako sfera działań człowieka jest przedmiotem zainteresowania Autora, przy czym chce on na nią spojrzeć tak, jak ją widział św. Tomasz. Jest to więc spojrzenie teologiczne - przez pryzmat łaski i wiodące ku perspektywie nadprzyrodzoności, co bynajmniej w De regno nie wyklucza, a wręcz przeciwnie, odwołuje się do bardzo realnego spojrzenia na naturę człowieka i ludzkiej społeczności, w zgodzie z klasycznym już scholastycznym stwierdzeniem, że: Gratia non tollit, sed perficit naturam". Świat łaski nie tylko, że nie znosi potrzeby dostrzegania wagi rzeczy naturalnych, ale wręcz chce je udoskonalać, uwznioślać. De regno czyli rzecz o ludzkim działaniu, rządzeniu - taki zresztą tytuł nadaje Tomasz w sposób bardzo świadomy swemu dziełu poświęconemu polityce. To właśnie działanie jest tu najistotniejsze dla Akwinaty, o czym zresztą dowiemy się z lektury niniejszego opracowania. Dlatego też jest to studium antropologiczno-etyczne. Taki sposób patrzenia na świat ludzkich odniesień pozwala uniknąć ciasnego schematyzmu i zawiera w sobie pewien dynamizm działania. Działania człowieka, które może współgrać z działaniem samego Boga. Świat polityczny jest bowiem dla św. Tomasza otwarty, także na działanie łaski. W tej i nie tylko tej kwestii Akwinata jest prawdziwym rzecznikiem społeczeństwa otwartego.

Niniejsza książka jest próbą spojrzenia na politykę tak, jak ją widział św. Tomasz z Akwinu, ale też poniższa praca będzie próbą zobaczenia, w świetle jego nauczania, wskazówek moralno-etycznych, jakimi może, nawet powinien kierować się również współczesny mąż stanu. Działanie polityczne jest bowiem przez Akwinatę oceniane jako jedna z najtrudniejszych, ale i najbardziej wzniosłych aktywności człowieka. Widać to choćby po szacunku, z jakim w De regno odnosi się do osób piastujących funkcje publiczne. Politykę cenił bardzo wysoko jako kwintesencje działania moralnego człowieka. To właśnie polityka jako sfera działań człowieka jest przedmiotem zainteresowania Autora, przy czym chce on na nią spojrzeć tak, jak ją widział św. Tomasz. Jest to więc spojrzenie teologiczne - przez pryzmat łaski i wiodące ku perspektywie nadprzyrodzoności, co bynajmniej w De regno nie wyklucza, a wręcz przeciwnie, odwołuje się do bardzo realnego spojrzenia na naturę człowieka i ludzkiej społeczności, w zgodzie z klasycznym już scholastycznym stwierdzeniem, że: Gratia non tollit, sed perficit naturam". Świat łaski nie tylko, że nie znosi potrzeby dostrzegania wagi rzeczy naturalnych, ale wręcz chce je udoskonalać, uwznioślać. De regno czyli rzecz o ludzkim działaniu, rządzeniu - taki zresztą tytuł nadaje Tomasz w sposób bardzo świadomy swemu dziełu poświęconemu polityce. To właśnie działanie jest tu najistotniejsze dla Akwinaty, o czym zresztą dowiemy się z lektury niniejszego opracowania. Dlatego też jest to studium antropologiczno-etyczne. Taki sposób patrzenia na świat ludzkich odniesień pozwala uniknąć ciasnego schematyzmu i zawiera w sobie pewien dynamizm działania. Działania człowieka, które może współgrać z działaniem samego Boga. Świat polityczny jest bowiem dla św. Tomasza otwarty, także na działanie łaski. W tej i nie tylko tej kwestii Akwinata jest prawdziwym rzecznikiem społeczeństwa otwartego.

Już na samym początku trzeba postawić sobie takie oto pytanie: jak to jest możliwe, że mówimy o złu moralnym, a więc nie tyle o czymś abstrakcyjnym, oderwanym od tego, co dotyczy człowieka, ale właśnie w największym zbliżeniu do niego? Ktoś powie od razu, przecież to oczywiste: świat człowieka jawi się jako świat rozbity, mnożą się pokusy, zasadzki zła, naciski odciągające od dobra, działania przeciwko wolności i godności ludzkiej, cała gama cierpienia i bólu fizycznego i moralnego. Różne były okresy w dziejach ludzkości, w których świadomość zła moralnego, grzechu, wad ludzkich i winy wzrastała lub malała. Jednakże okres ostatni, a zwłaszcza XX wiek, naznaczony dwoma wojnami światowymi wyjaskrawił świadomość zła, za które odpowiedzialny jest konkretny człowiek, nie tylko jakieś nienazwane struktury. Jan Paweł II w swojej adhortacji apostolskiej Reconciliatio et paenitentia z 1984 roku napisze: Grzech w znaczeniu prawdziwym i właściwym jest zawsze aktem konkretnej osoby, ponieważ jest aktem wolności poszczególnego człowieka, a nie zaś aktem grupy czy wspólnoty. Człowiek ten może być uwarunkowany, przymuszany, przynaglany przez istotne i działające z siłą czynniki zewnętrzne, może również ulegać skłonnościom, wadom, przyzwyczajeniom związanym z jego własnym stanem. W wielu przypadkach owe czynniki zewnętrzne i wewnętrzne mogą w mniejszym lub większym stopniu ograniczać jego wolność, a zatem zmniejszać także odpowiedzialność oraz winę. Jest jednak prawdą wiary, którą potwierdza również nasze doświadczenie i rozum, że osoba ludzka jest wolna". Nie lekceważąc tej prawdy, praca niniejsza jest niczym innym jak właśnie wskazaniem, że zło moralne jest czynem osoby, która przez takie swoje działanie umniejsza siebie, swoje relacje z innymi, a przede wszystkim z Bogiem, który jest fundamentem ludzkiego życia.

Już na samym początku trzeba postawić sobie takie oto pytanie: jak to jest możliwe, że mówimy o złu moralnym, a więc nie tyle o czymś abstrakcyjnym, oderwanym od tego, co dotyczy człowieka, ale właśnie w największym zbliżeniu do niego? Ktoś powie od razu, przecież to oczywiste: świat człowieka jawi się jako świat rozbity, mnożą się pokusy, zasadzki zła, naciski odciągające od dobra, działania przeciwko wolności i godności ludzkiej, cała gama cierpienia i bólu fizycznego i moralnego. Różne były okresy w dziejach ludzkości, w których świadomość zła moralnego, grzechu, wad ludzkich i winy wzrastała lub malała. Jednakże okres ostatni, a zwłaszcza XX wiek, naznaczony dwoma wojnami światowymi wyjaskrawił świadomość zła, za które odpowiedzialny jest konkretny człowiek, nie tylko jakieś nienazwane struktury. Jan Paweł II w swojej adhortacji apostolskiej Reconciliatio et paenitentia z 1984 roku napisze: "Grzech w znaczeniu prawdziwym i właściwym jest zawsze aktem konkretnej osoby, ponieważ jest aktem wolności poszczególnego człowieka, a nie zaś aktem grupy czy wspólnoty. Człowiek ten może być uwarunkowany, przymuszany, przynaglany przez istotne i działające z siłą czynniki zewnętrzne, może również ulegać skłonnościom, wadom, przyzwyczajeniom związanym z jego własnym stanem. W wielu przypadkach owe czynniki zewnętrzne i wewnętrzne mogą w mniejszym lub większym stopniu ograniczać jego wolność, a zatem zmniejszać także odpowiedzialność oraz winę. Jest jednak prawdą wiary, którą potwierdza również nasze doświadczenie i rozum, że osoba ludzka jest wolna". Nie lekceważąc tej prawdy, praca niniejsza jest niczym innym jak właśnie wskazaniem, że zło moralne jest czynem osoby, która przez takie swoje działanie umniejsza siebie, swoje relacje z innymi, a przede wszystkim z Bogiem, który jest fundamentem ludzkiego życia.

Prezentowana książka ks. Roszaka należy do rzadkich na polskim rynku książki teologicznej monografii. Jest ona nie tylko wiernym, ciekawym i twórczym przedstawieniem zagadnienia wiarygodności chrześcijaństwa i teologii w ujęciu Akwinaty, ale i otwartą dyskusją z najnowszymi prądami intelektualnymi. Projekt Roszaka zmierza do prezentacji apologii wiary chrześcijańskiej w konkretnym kontekście wyznaczonym przez postmodernizm. Wydawać by się mogło, że w tym kontekście Tomasz nie ma nic do zaproponowania. Jednak Roszak dokonuje, w oparciu o najnowszą hermeneutykę tomistyczną, takiego odczytania jego myśli, które umożliwia jej twórcze wykorzystanie także w kontekście późnej nowożytności. Książka zawiera szereg ciekawych analiz nie tylko samego Tomasza, ale i wielu myślicieli - zarówno filozofów jak i teologów - współczesnych (chociażby z kręgów Radykalnej Ortodoksji ). Dotyka również zagadnienia wiarygodności chrześcijaństwa i teologii z punktu widzenia nowych ateizmów , wykazując ich braki merytoryczne, jak i fakt, że chrześcijaństwo ma do zaproponowania much better story. "Wiarygodność i tożsamość" łączy w sobie umiejętnie krytyczną otwartość na to, co nowoczesne jak i wielką wrażliwość na szlachetną tradycję, bez popadania w tradycjonalizm.
Ks. Robert J. Woźniak

Prezentowana książka ks. Roszaka należy do rzadkich na polskim rynku książki teologicznej monografii. Jest ona nie tylko wiernym, ciekawym i twórczym przedstawieniem zagadnienia wiarygodności chrześcijaństwa i teologii w ujęciu Akwinaty, ale i otwartą dyskusją z najnowszymi prądami intelektualnymi. Projekt Roszaka zmierza do prezentacji apologii wiary chrześcijańskiej w konkretnym kontekście wyznaczonym przez postmodernizm. Wydawać by się mogło, że w tym kontekście Tomasz nie ma nic do zaproponowania. Jednak Roszak dokonuje, w oparciu o najnowszą hermeneutykę tomistyczną, takiego odczytania jego myśli, które umożliwia jej twórcze wykorzystanie także w kontekście późnej nowożytności. Książka zawiera szereg ciekawych analiz nie tylko samego Tomasza, ale i wielu myślicieli - zarówno filozofów jak i teologów - współczesnych (chociażby z kręgów Radykalnej Ortodoksji ). Dotyka również zagadnienia wiarygodności chrześcijaństwa i teologii z punktu widzenia nowych ateizmów , wykazując ich braki merytoryczne, jak i fakt, że chrześcijaństwo ma do zaproponowania much better story. "Wiarygodność i tożsamość" łączy w sobie umiejętnie krytyczną otwartość na to, co nowoczesne jak i wielką wrażliwość na szlachetną tradycję, bez popadania w tradycjonalizm. Ks. Robert J. Woźniak

Prezentowana książka ks. Roszaka należy do rzadkich na polskim rynku książki teologicznej monografii. Jest ona nie tylko wiernym, ciekawym i twórczym przedstawieniem zagadnienia wiarygodności chrześcijaństwa i teologii w ujęciu Akwinaty, ale i otwartą dyskusją z najnowszymi prądami intelektualnymi. Projekt Roszaka zmierza do prezentacji apologii wiary chrześcijańskiej w konkretnym kontekście wyznaczonym przez postmodernizm. Wydawać by się mogło, że w tym kontekście Tomasz nie ma nic do zaproponowania. Jednak Roszak dokonuje, w oparciu o najnowszą hermeneutykę tomistyczną, takiego odczytania jego myśli, które umożliwia jej twórcze wykorzystanie także w kontekście późnej nowożytności. Książka zawiera szereg ciekawych analiz nie tylko samego Tomasza, ale i wielu myślicieli - zarówno filozofów jak i teologów - współczesnych (chociażby z kręgów ?Radykalnej Ortodoksji?). Dotyka również zagadnienia wiarygodności chrześcijaństwa i teologii z punktu widzenia ?nowych ateizmów?, wykazując ich braki merytoryczne, jak i fakt, że chrześcijaństwo ma do zaproponowania much better story. "Wiarygodność i tożsamość" łączy w sobie umiejętnie krytyczną otwartość na to, co nowoczesne jak i wielką wrażliwość na szlachetną tradycję, bez popadania w tradycjonalizm. Ks. Robert J. Woźniak

Prezentowana książka ks. Roszaka należy do rzadkich na polskim rynku książki teologicznej monografii. Jest ona nie tylko wiernym, ciekawym i twórczym przedstawieniem zagadnienia wiarygodności chrześcijaństwa i teologii w ujęciu Akwinaty, ale i otwartą dyskusją z najnowszymi prądami intelektualnymi. Projekt Roszaka zmierza do prezentacji apologii wiary chrześcijańskiej w konkretnym kontekście wyznaczonym przez postmodernizm. Wydawać by się mogło, że w tym kontekście Tomasz nie ma nic do zaproponowania. Jednak Roszak dokonuje, w oparciu o najnowszą hermeneutykę tomistyczną, takiego odczytania jego myśli, które umożliwia jej twórcze wykorzystanie także w kontekście późnej nowożytności. Książka zawiera szereg ciekawych analiz nie tylko samego Tomasza, ale i wielu myślicieli - zarówno filozofów jak i teologów - współczesnych (chociażby z kręgów ?Radykalnej Ortodoksji?). Dotyka również zagadnienia wiarygodności chrześcijaństwa i teologii z punktu widzenia ?nowych ateizmów?, wykazując ich braki merytoryczne, jak i fakt, że chrześcijaństwo ma do zaproponowania much better story. "Wiarygodność i tożsamość" łączy w sobie umiejętnie krytyczną otwartość na to, co nowoczesne jak i wielką wrażliwość na szlachetną tradycję, bez popadania w tradycjonalizm. Ks. Robert J. Woźniak

Prezentowana książka ks. Roszaka należy do rzadkich na polskim rynku książki teologicznej monografii. Jest ona nie tylko wiernym, ciekawym i twórczym przedstawieniem zagadnienia wiarygodności chrześcijaństwa i teologii w ujęciu Akwinaty, ale i otwartą dyskusją z najnowszymi prądami intelektualnymi. Projekt Roszaka zmierza do prezentacji apologii wiary chrześcijańskiej w konkretnym kontekście wyznaczonym przez postmodernizm. Wydawać by się mogło, że w tym kontekście Tomasz nie ma nic do zapropono

- CZY DEMONY MOGĄ CZYNIĆ DOBRO?
- CZY DEMONY ZNAJĄ PRZYSZŁOŚĆ?
- CZY DEMONY MOGĄ ZWODZIĆ LUDZI - PRZEZ JAKIEŚ PRAWDZIWE CUDA?
- CZY WŚRÓD DEMONÓW JEST HIERARCHIA?
- CZY W DEMONACH JEST CIERPIENIE?
- CZY GODZIŁO SIĘ, ABY CHRYSTUS BYŁ KUSZONY PRZEZ DIABŁA?
- CZY DEMONY MOGĄ BYĆ ODPOWIEDZIALNE ZA WYWOŁYWANIE ANOMALII POGODOWYCH?
- CZY WOLNA WOLA W DEMONACH MOŻE PO GRZECHU POWRÓCIĆ DO DOBRA?
- CZY DEMONY ROZPOZNAJĄ MYŚLI SERCA (CZYLI WEWNĘTRZNE MYŚLI LUDZI)?
- SKĄD BIORĄ SWĄ SKUTECZNOŚĆ DZIAŁANIA MAGÓW?
Św. Tomasz z Akwinu, największy z katolickich Doktorów Kościoła, dzięki swemu niezwykle przenikliwemu umysłowi porusza wiele niespodziewanych kwestii dotyczących złego ducha i demonologii.
Warto dodać, iż św. Tomasz z Akwinu oprócz tego, że pisał na temat demonów, miewał z nimi również do czynienia w bezpośrednich zetknięciach.

Teologowie i katecheci, kaznodzieje i inni nauczający, w przeważającej większości zapomnieli o Mistrzu Tomaszu z Akwinu. Zapewne z powodu tego zapomnienia mamy do czynienia z szokującym analfabetyzmem religijnym. Nie zapobiega mu ani katechizacja w szkole, ani katolickie media, ani nawet coniedzielna obecność na Mszach świętych i wysłuchiwanie kazań. Dziś rzadko mówi się o rzeczach najważniejszych, a jeszcze rzadziej mówi się o nich klarownie, wyraźnie i zrozumiale. Przyczyną tego opłakanego stanu rzeczy jest nie tylko brak odpowiedniej formacji w seminariach duchownych, lecz także zupełna niedostępność literatury, która dawałaby uporządkowaną i uzasadnioną wiedzę na temat podstawowych prawd wiary. Ten brak został uzupełniony przez wydany staraniem Centrum Kultury i Tradycji znakomity Katechizm według Summy Teologicznej św. Tomasza z Akwinu. Dzieło, powstałe na początku XX wieku, napisane przez dominikanina, o. Tomasza Pegues’a, jest tym, czego potrzeba człowiekowi, którego umysł jest stale rozpraszany i zarzucany informacjami. Jest spokojnym, rzeczowym, zdecydowanym w wyrazie i treści wykładem podstawowych prawd wiary katolickiej. Autor zadał sobie ogromny trud „przełożenia” Summy Teologicznej św. Tomasza z Akwinu, dzieła wielkiego, którego lektura wymaga nieprzeciętnej wiedzy filozoficznej, na język zrozumiały dla każdego. Czytając Katechizm według Summy, mamy możność obcowania nieprzemijającą myślą Doktora Anielskiego, poddania się jego geniuszowi w formacji katolickiej, tak bardzo dziś niedoskonałej.

Św. Tomasz z Akwinu, największy z katolickich Doktorów Kościoła, dzięki swemu niezwykle przenikliwemu umysłowi porusza wiele niespodziewanych kwestii dotyczących złego ducha i demonologii. CZY DEMONY MOG CZYNIĆ DOBRO? CZY DEMONY ZNAJ PRZYSZŁOŚĆ? CZY DEMONY MOG ZWODZIĆ LUDZI PRZEZ JAKIEŚ PRAWDZIWE CUDA? CZY WŚRÓD DEMONÓW JEST HIERARCHIA? CZY W DEMONACH JEST CIERPIENIE? CZY GODZIŁO SIĘ, ABY CHRYSTUS BYŁ KUSZONY PRZEZ DIABŁA? CZY DEMONY MOG BYĆ ODPOWIEDZIALNE ZA WYWOŁYWANIE ANOMALII POGODOWYCH? CZY WOLNA WOLA W DEMONACH MOŻE PO GRZECHU POWRÓCIĆ DO DOBRA? CZY DEMONY ROZPOZNAJ „MYŚLI SERCA” (CZYLI WEWNĘTRZNE MYŚLI LUDZI)? SKD BIOR SW SKUTECZNOŚĆ DZIAŁANIA MAGÓW? Warto dodać, iż św. Tomasz z Akwinu oprócz tego, że pisał na temat demonów, miewał z nimi również do czynienia w bezpośrednich zetknięciach.

Teologowie i katecheci, kaznodzieje i inni nauczający, w przeważającej większości zapomnieli o Mistrzu Tomaszu z Akwinu. Zapewne z powodu tego zapomnienia mamy do czynienia z szokującym analfabetyzmem religijnym. Nie zapobiega mu ani katechizacja w szkole, ani katolickie media, ani nawet coniedzielna obecność na Mszach świętych i wysłuchiwanie kazań. Dziś rzadko mówi się o rzeczach najważniejszych, a jeszcze rzadziej mówi się o nich klarownie, wyraźnie i zrozumiale. Przyczyną tego opłakanego stanu rzeczy jest nie tylko brak odpowiedniej formacji w seminariach duchownych, lecz także zupełna niedostępność literatury, która dawałaby uporządkowaną i uzasadnioną wiedzę na temat podstawowych prawd wiary. Ten brak został uzupełniony przez wydany staraniem Centrum Kultury i Tradycji znakomity Katechizm według Summy Teologicznej św. Tomasza z Akwinu. Dzieło, powstałe na początku XX wieku, napisane przez dominikanina, o. Tomasza Pegues’a, jest tym, czego potrzeba człowiekowi, którego umysł jest stale rozpraszany i zarzucany informacjami. Jest spokojnym, rzeczowym, zdecydowanym w wyrazie i treści wykładem podstawowych prawd wiary katolickiej. Autor zadał sobie ogromny trud „przełożenia” Summy Teologicznej św. Tomasza z Akwinu, dzieła wielkiego, którego lektura wymaga nieprzeciętnej wiedzy filozoficznej, na język zrozumiały dla każdego. Czytając Katechizm według Summy, mamy możność obcowania nieprzemijającą myślą Doktora Anielskiego, poddania się jego geniuszowi w formacji katolickiej, tak bardzo dziś niedoskonałej.

Teologowie i katecheci, kaznodzieje i inni nauczający, w przeważającej większości zapomnieli o Mistrzu Tomaszu z Akwinu. Zapewne z powodu tego zapomnienia mamy do czynienia z szokującym analfabetyzmem religijnym. Nie zapobiega mu ani katechizacja w szkole, ani katolickie media, ani nawet coniedzielna obecność na Mszach świętych i wysłuchiwanie kazań. Dziś rzadko mówi się o rzeczach najważniejszych, a jeszcze rzadziej mówi się o nich klarownie, wyraźnie i zrozumiale. Przyczyną tego opłakanego stanu rzeczy jest nie tylko brak odpowiedniej formacji w seminariach duchownych, lecz także zupełna niedostępność literatury, która dawałaby uporządkowaną i uzasadnioną wiedzę na temat podstawowych prawd wiary. Ten brak został uzupełniony przez wydany staraniem Centrum Kultury i Tradycji znakomity Katechizm według Summy Teologicznej św. Tomasza z Akwinu. Dzieło, powstałe na początku XX wieku, napisane przez dominikanina, o. Tomasza Pegues?a, jest tym, czego potrzeba człowiekowi, którego umysł jest stale rozpraszany i zarzucany informacjami. Jest spokojnym, rzeczowym, zdecydowanym w wyrazie i treści wykładem podstawowych prawd wiary katolickiej. Autor zadał sobie ogromny trud ?przełożenia? Summy Teologicznej św. Tomasza z Akwinu, dzieła wielkiego, którego lektura wymaga nieprzeciętnej wiedzy filozoficznej, na język zrozumiały dla każdego. Czytając Katechizm według Summy, mamy możność obcowania nieprzemijającą myślą Doktora Anielskiego, poddania się jego geniuszowi w formacji katolickiej, tak bardzo dziś niedoskonałej.

Św. Tomasz z Akwinu, największy z katolickich Doktorów Kościoła, dzięki swemu niezwykle przenikliwemu umysłowi porusza wiele niespodziewanych kwestii dotyczących złego ducha i demonologii. CZY DEMONY MOG CZYNIĆ DOBRO? CZY DEMONY ZNAJ PRZYSZŁOŚĆ? CZY DEMONY MOG ZWODZIĆ LUDZI PRZEZ JAKIEŚ PRAWDZIWE CUDA? CZY WŚRÓD DEMONÓW JEST HIERARCHIA? CZY W DEMONACH JEST CIERPIENIE? CZY GODZIŁO SIĘ, ABY CHRYSTUS BYŁ KUSZONY PRZEZ DIABŁA? CZY DEMONY MOG BYĆ ODPOWIEDZIALNE ZA WYWOŁYWANIE ANOMALII POGODOWYCH? CZY WOLNA WOLA W DEMONACH MOŻE PO GRZECHU POWRÓCIĆ DO DOBRA? CZY DEMONY ROZPOZNAJ „MYŚLI SERCA” (CZYLI WEWNĘTRZNE MYŚLI LUDZI)? SKD BIOR SW SKUTECZNOŚĆ DZIAŁANIA MAGÓW? Warto dodać, iż św. Tomasz z Akwinu oprócz tego, że pisał na temat demonów, miewał z nimi również do czynienia w bezpośrednich zetknięciach.

Św. Tomasz z Akwinu, największy z katolickich Doktorów Kościoła, dzięki swemu niezwykle przenikliwemu umysłowi porusza wiele niespodziewanych kwestii dotyczących złego ducha i demonologii. CZY DEMONY MOGĄ CZYNIĆ DOBRO? CZY DEMONY ZNAJĄ PRZYSZŁOŚĆ? CZY DEMONY MOGĄ ZWODZIĆ LUDZI PRZEZ JAKIEŚ PRAWDZIWE CUDA? CZY WŚRÓD DEMONÓW JEST HIERARCHIA? CZY W DEMONACH JEST CIERPIENIE? CZY GODZIŁO SIĘ, ABY CHRYSTUS BYŁ KUSZONY PRZEZ DIABŁA? CZY DEMONY MOGĄ BYĆ ODPOWIEDZIALNE ZA WYWOŁYWANIE ANOMALII POGODOWYCH? CZY WOLNA WOLA W DEMONACH MOŻE PO GRZECHU POWRÓCIĆ DO DOBRA? CZY DEMONY ROZPOZNAJĄ MYŚLI SERCA (CZYLI WEWNĘTRZNE MYŚLI LUDZI)? SKĄD BIORĄ SWĄ SKUTECZNOŚĆ DZIAŁANIA MAGÓW? Warto dodać, iż św. Tomasz z Akwinu oprócz tego, że pisał na temat demonów, miewał z nimi również do czynienia w bezpośrednich zetknięciach.

Teologowie i katecheci, kaznodzieje i inni nauczający, w przeważającej większości zapomnieli o Mistrzu Tomaszu z Akwinu. Zapewne z powodu tego zapomnienia mamy do czynienia z szokującym analfabetyzmem religijnym. Nie zapobiega mu ani katechizacja w szkole, ani katolickie media, ani nawet coniedzielna obecność na Mszach świętych i wysłuchiwanie kazań. Dziś rzadko mówi się o rzeczach najważniejszych, a jeszcze rzadziej mówi się o nich klarownie, wyraźnie i zrozumiale. Przyczyną tego opłakanego stanu rzeczy jest nie tylko brak odpowiedniej formacji w seminariach duchownych, lecz także zupełna niedostępność literatury, która dawałaby uporządkowaną i uzasadnioną wiedzę na temat podstawowych prawd wiary. Ten brak został uzupełniony przez wydany staraniem Centrum Kultury i Tradycji znakomity Katechizm według Summy Teologicznej św. Tomasza z Akwinu. Dzieło, powstałe na początku XX wieku, napisane przez dominikanina, o. Tomasza Peguesa, jest tym, czego potrzeba człowiekowi, którego umysł jest stale rozpraszany i zarzucany informacjami. Jest spokojnym, rzeczowym, zdecydowanym w wyrazie i treści wykładem podstawowych prawd wiary katolickiej. Autor zadał sobie ogromny trud przełożenia Summy Teologicznej św. Tomasza z Akwinu, dzieła wielkiego, którego lektura wymaga nieprzeciętnej wiedzy filozoficznej, na język zrozumiały dla każdego. Czytając Katechizm według Summy, mamy możność obcowania nieprzemijającą myślą Doktora Anielskiego, poddania się jego geniuszowi w formacji katolickiej, tak bardzo dziś niedoskonałej.

Św. Tomasz z Akwinu, największy z katolickich Doktorów Kościoła, dzięki swemu niezwykle przenikliwemu umysłowi porusza wiele niespodziewanych kwestii dotyczących złego ducha i demonologii. Warto dodać, iż św. Tomasz z Akwinu oprócz tego, że pisał na temat demonów, miewał z nimi również do czynienia w bezpośrednich zetknięciach. - CZY DEMONY MOGĄ CZYNIĆ DOBRO? - CZY DEMONY ZNAJĄ PRZYSZŁOŚĆ? - CZY DEMONY MOGĄ ZWODZIĆ LUDZI - PRZEZ JAKIEŚ PRAWDZIWE CUDA? - CZY WŚRÓD DEMONÓW JEST HIERARCHIA? - CZY

XIII wiek. Półwysep Apeniński. Apogeum konfliktu cesarstwa z papiestwem. Mahometanie pustoszą kraj. Wielki, potężny i milczący młodzieniec. Uważany za głupka... dopóki nie otworzy ust. To geniusz. Pochodzi z ważnego szlacheckiego rodu. Chce zostać żebrzącym mnichem. Rodzina się nie zgadza. Więzi go. Ucieka w spektakularny sposób. I wszystkich spotkanych na swej drodze... nawraca. To Thoma de Aquino... święty. Znany pisarz Louis de Wohl przedstawia inspirującą powieść historyczną o wielkim świętym Tomaszu z Akwinu, osadzoną na tle historii Włoch i wypraw krzyżowych. Snuje intrygującą opowieść o świętym Tomaszu, który składając ślub ubóstwa i wstępując do dominikanów przeciwstawił się ambicjom swojej znanej i wpływowej rodziny, liczącej na to, że osiągnie wysokie kościelne godności.

XIII wiek. Półwysep Apeniński. Apogeum konfliktu cesarstwa z papiestwem. Mahometanie pustoszą kraj. Wielki, potężny i milczący młodzieniec. Uważany za głupka... dopóki nie otworzy ust. To geniusz. Pochodzi z ważnego szlacheckiego rodu. Chce zostać żebrzącym mnichem. Rodzina się nie zgadza. Więzi go. Ucieka w spektakularny sposób. I wszystkich spotkanych na swej drodze... nawraca. To Thoma de Aquino... święty. Znany pisarz Louis de Wohl przedstawia inspirującą powieść historyczną o wielkim świętym Tomaszu z Akwinu, osadzoną na tle historii Włoch i wypraw krzyżowych. Snuje intrygującą opowieść o świętym Tomaszu, który składając ślub ubóstwa i wstępując do dominikanów przeciwstawił się ambicjom swojej znanej i wpływowej rodziny, liczącej na to, że osiągnie wysokie kościelne godności.

Teologowie i katecheci, kaznodzieje i inni nauczający, w przeważającej większości zapomnieli o Mistrzu Tomaszu z Akwinu. Zapewne z powodu tego zapomnienia mamy do czynienia z szokującym analfabetyzmem religijnym. Nie zapobiega mu ani katechizacja w szkole, ani katolickie media, ani nawet coniedzielna obecność na Mszach świętych i wysłuchiwanie kazań. Dziś rzadko mówi się o rzeczach najważniejszych, a jeszcze rzadziej mówi się o nich klarownie, wyraźnie i zrozumiale. Przyczyną tego opłakanego stanu rzeczy jest nie tylko brak odpowiedniej formacji w seminariach duchownych, lecz także zupełna niedostępność literatury, która dawałaby uporządkowaną i uzasadnioną wiedzę na temat podstawowych prawd wiary.

Autor: Tadeusz BartośWydawnictwo: HominiLiczba stron: 318Oprawa: broszurowaWymiary: 125x195Rok wydania: 2006Świat Tomasza z Akwinu przeminął. Dzisiaj znacznie więcej wiemy o ruchu, pojęciu dobra, sposobie tworzenia nazw w umyśle, a także o samym świecie. Pejzaż Tomasza pod tym względem można uznać za ograniczony kontekstem historycznym, w którym Akwinata dorastał, zdobywał doświadczenie i pisał swoje dzieła. Jest to jednak pejzaż nie tyle filozoficzny, ile metafizyczny i dlatego rzeczywistość myśli tomistycznej przedstawiona w niniejszej książce jest cały czas otwarta, podobnie jak otwarta jest sama filozofia. Ważne jest zatem to, jak odczytać dzisiaj problemy, które poruszał Tomasz: sumienia, prawa naturalnego, piękna, dobra, prawdy.

Wydawać by się mogło, że na przestrzeni kilkuset lat na temat doktryny św. Tomasza z Akwinu wypowiedziano wszelkie możliwe sądy. Wciąż jednak istnieją warte podjęcia pola badawczej eksploatacji. Refleksja Akwinaty w przedmiocie zagadnień prawnych jest atemporalna i można z powodzeniem włączyć ją do współczesnych debat na temat sprawiedliwości, dobra wspólnego, humanitaryzacji prawa karnego czy relacji prawa naturalnego do prawa stanowionego. Doktrynę prawną Doktora Anielskiego cechuje racjonalizm przejawiający się w procesie tworzenia oraz stosowania prawa. Problematyka związana z prawem stanowi konglomerat poszczególnych zagadnień: począwszy od władzy, która je tworzy, przez kwestię mocy obowiązującej, na cnocie sprawiedliwości skończywszy. W ten sposób tworzy się łańcuch zagadnień prowadzących do poznania "ius" oraz "lex".

Lectura super Matheum jest jednym z tych dzieł Tomasza z Akwinu, które być może na zawsze miało pozostać nieznane szerszemu gronu odbiorców. Zachowane jedynie w notatkach (reportationes) dwóch studentów - Piotra z Andrii i Leodegara z Besan on - nie zostało przez Tomasza ani zredagowane, ani autoryzowane. Najprawdopodobniej też nigdy nie dowiemy się, czy dominikanin w ogóle zamierzał upublicznić swoją propozycję interpretacji Ewangelii wg św. Mateusza. Jeżeli jednak rzeczywiście dzieło to powstało jakby bez wiedzy samego autora, to niewątpliwie otrzymaliśmy wyjątkową okazję, by przyjrzeć się Tomaszowi w trakcie zwyczajnej pracy dydaktycznej w zakonnym studium generale.

Autor poddaje analizie dwa niezwykle ważne w myśli Tomasza tematy, mianowicie jego koncepcję woli i intelektu, a czyni to w sposób, który ukazuje Akwinatę jako pełnoprawnego uczestnika doniosłych współczesnych dyskusji filozoficznych. Penczek pokazuje, jak odczytywać teksty Tomaszowe, używając stosowanych dziś narzędzi interpretacyjnych, i właśnie tego rodzaju przeniesienie filozofii Akwinaty w kontekst współczesnego dyskursu jest, obok znakomitych analiz tekstów źródłowych, jedną z najważniejsz

Lectura super Matheum jest jednym z tych dzieł Tomasza z Akwinu, które być może na zawsze miało pozostać nieznane szerszemu gronu odbiorców. Zachowane jedynie w notatkach (reportationes) dwóch studentów - Piotra z Andrii i Leodegara z Besan on - nie zostało przez Tomasza ani zredagowane, ani autoryzowane. Najprawdopodobniej też nigdy nie dowiemy się, czy dominikanin w ogóle zamierzał upublicznić swoją propozycję interpretacji Ewangelii wg św. Mateusza. Jeżeli jednak rzeczywiście dzieło to powstało jakby bez wiedzy samego autora, to niewątpliwie otrzymaliśmy wyjątkową okazję, by przyjrzeć się Tomaszowi w trakcie zwyczajnej pracy dydaktycznej w zakonnym studium generale.

Lectura super Matheum jest jednym z tych dzieł Tomasza z Akwinu, które być może na zawsze miało pozostać nieznane szerszemu gronu odbiorców. Zachowane jedynie w notatkach (reportationes) dwóch studentów - Piotra z Andrii i Leodegara z Besan on - nie zostało przez Tomasza ani zredagowane, ani autoryzowane. Najprawdopodobniej też nigdy nie dowiemy się, czy dominikanin w ogóle zamierzał upublicznić swoją propozycję interpretacji Ewangelii wg św. Mateusza. Jeżeli jednak rzeczywiście dzieło to powsta

Wydawać by się mogło, że na przestrzeni kilkuset lat na temat doktryny św. Tomasza z Akwinu wypowiedziano wszelkie możliwe sądy. Wciąż jednak istnieją warte podjęcia pola badawczej eksploatacji. Refleksja Akwinaty w przedmiocie zagadnień prawnych jest atemporalna i można z powodzeniem włączyć ją do współczesnych debat na temat sprawiedliwości, dobra wspólnego, humanitaryzacji prawa karnego czy relacji prawa naturalnego do prawa stanowionego. Doktrynę prawną Doktora Anielskiego cechuje racjonaliz

Wydawać by się mogło, że na przestrzeni kilkuset lat na temat doktryny św. Tomasza z Akwinu wypowiedziano wszelkie możliwe sądy. Wciąż jednak istnieją warte podjęcia pola badawczej eksploatacji. Refleksja Akwinaty w przedmiocie zagadnień prawnych jest atemporalna i można z powodzeniem włączyć ją do współczesnych debat na temat sprawiedliwości, dobra wspólnego, humanitaryzacji prawa karnego czy relacji prawa naturalnego do prawa stanowionego. Doktrynę prawną Doktora Anielskiego cechuje racjonalizm przejawiający się w procesie tworzenia oraz stosowania prawa. Problematyka związana z prawem stanowi konglomerat poszczególnych zagadnień: począwszy od władzy, która je tworzy, przez kwestię mocy obowiązującej, na cnocie sprawiedliwości skończywszy. W ten sposób tworzy się łańcuch zagadnień prowadzących do poznania "ius" oraz "lex".

Autor poddaje analizie dwa niezwykle ważne w myśli Tomasza tematy, mianowicie jego koncepcję woli i intelektu, a czyni to w sposób, który ukazuje Akwinatę jako pełnoprawnego uczestnika doniosłych współczesnych dyskusji filozoficznych. Penczek pokazuje, jak odczytywać teksty Tomaszowe, używając stosowanych dziś narzędzi interpretacyjnych, i właśnie tego rodzaju przeniesienie filozofii Akwinaty w kontekst współczesnego dyskursu jest, obok znakomitych analiz tekstów źródłowych, jedną z najważniejszych zalet tej pracy. Z recenzji prof. dr hab. Agnieszki Kijewskiej

Lectura super Matheum jest jednym z tych dzieł Tomasza z Akwinu, które być może na zawsze miało pozostać nieznane szerszemu gronu odbiorców. Zachowane jedynie w notatkach (reportationes) dwóch studentów - Piotra z Andrii i Leodegara z Besançon - nie zostało przez Tomasza ani zredagowane, ani autoryzowane. Najprawdopodobniej też nigdy nie dowiemy się, czy dominikanin w ogóle zamierzał upublicznić swoją propozycję interpretacji Ewangelii wg św. Mateusza. Jeżeli jednak rzeczywiście dzieło to powstało jakby bez wiedzy samego autora, to niewątpliwie otrzymaliśmy wyjątkową okazję, by przyjrzeć się Tomaszowi w trakcie zwyczajnej pracy dydaktycznej w zakonnym studium generale.

Autor poddaje analizie dwa niezwykle ważne w myśli Tomasza tematy, mianowicie jego koncepcję woli i intelektu, a czyni to w sposób, który ukazuje Akwinatę jako pełnoprawnego uczestnika doniosłych współczesnych dyskusji filozoficznych. Penczek pokazuje, jak odczytywać teksty Tomaszowe, używając stosowanych dziś narzędzi interpretacyjnych, i właśnie tego rodzaju przeniesienie filozofii Akwinaty w kontekst współczesnego dyskursu jest, obok znakomitych analiz tekstów źródłowych, jedną z najważniejszych zalet tej pracy. Z recenzji prof. dr hab. Agnieszki Kijewskiej

Wydawać by się mogło, że na przestrzeni kilkuset lat na temat doktryny św. Tomasza z Akwinu wypowiedziano wszelkie możliwe sądy. Wciąż jednak istnieją warte podjęcia pola badawczej eksploatacji. Refleksja Akwinaty w przedmiocie zagadnień prawnych jest atemporalna i można z powodzeniem włączyć ją do współczesnych debat na temat sprawiedliwości, dobra wspólnego, humanitaryzacji prawa karnego czy relacji prawa naturalnego do prawa stanowionego. Doktrynę prawną Doktora Anielskiego cechuje racjonalizm przejawiający się w procesie tworzenia oraz stosowania prawa. Problematyka związana z prawem stanowi konglomerat poszczególnych zagadnień: począwszy od władzy, która je tworzy, przez kwestię mocy obowiązującej, na cnocie sprawiedliwości skończywszy. W ten sposób tworzy się łańcuch zagadnień prowadzących do poznania "ius" oraz "lex".

Autor poddaje analizie dwa niezwykle ważne w myśli Tomasza tematy, mianowicie jego koncepcję woli i intelektu, a czyni to w sposób, który ukazuje Akwinatę jako pełnoprawnego uczestnika doniosłych współczesnych dyskusji filozoficznych. Penczek pokazuje, jak odczytywać teksty Tomaszowe, używając stosowanych dziś narzędzi interpretacyjnych, i właśnie tego rodzaju przeniesienie filozofii Akwinaty w kontekst współczesnego dyskursu jest, obok znakomitych analiz tekstów źródłowych, jedną z najważniejszych zalet tej pracy. Z recenzji prof. dr hab. Agnieszki Kijewskiej

Lectura super Matheum jest jednym z tych dzieł Tomasza z Akwinu, które być może na zawsze miało pozostać nieznane szerszemu gronu odbiorców. Zachowane jedynie w notatkach (reportationes) dwóch studentów - Piotra z Andrii i Leodegara z Besançon - nie zostało przez Tomasza ani zredagowane, ani autoryzowane. Najprawdopodobniej też nigdy nie dowiemy się, czy dominikanin w ogóle zamierzał upublicznić swoją propozycję interpretacji Ewangelii wg św. Mateusza. Jeżeli jednak rzeczywiście dzieło to powstało jakby bez wiedzy samego autora, to niewątpliwie otrzymaliśmy wyjątkową okazję, by przyjrzeć się Tomaszowi w trakcie zwyczajnej pracy dydaktycznej w zakonnym studium generale.

Autor poddaje analizie dwa niezwykle ważne w myśli Tomasza tematy, mianowicie jego koncepcję woli i intelektu, a czyni to w sposób, który ukazuje Akwinatę jako pełnoprawnego uczestnika doniosłych współczesnych dyskusji filozoficznych. Penczek pokazuje, jak odczytywać teksty Tomaszowe, używając stosowanych dziś narzędzi interpretacyjnych, i właśnie tego rodzaju przeniesienie filozofii Akwinaty w kontekst współczesnego dyskursu jest, obok znakomitych analiz tekstów źródłowych, jedną z najważniejszych zalet tej pracy. Z recenzji prof. dr hab. Agnieszki Kijewskiej

Wydawać by się mogło, że na przestrzeni kilkuset lat na temat doktryny św. Tomasza z Akwinu wypowiedziano wszelkie możliwe sądy. Wciąż jednak istnieją warte podjęcia pola badawczej eksploatacji. Refleksja Akwinaty w przedmiocie zagadnień prawnych jest atemporalna i można z powodzeniem włączyć ją do współczesnych debat na temat sprawiedliwości, dobra wspólnego, humanitaryzacji prawa karnego czy relacji prawa naturalnego do prawa stanowionego. Doktrynę prawną Doktora Anielskiego cechuje racjonalizm przejawiający się w procesie tworzenia oraz stosowania prawa. Problematyka związana z prawem stanowi konglomerat poszczególnych zagadnień: począwszy od władzy, która je tworzy, przez kwestię mocy obowiązującej, na cnocie sprawiedliwości skończywszy. W ten sposób tworzy się łańcuch zagadnień prowadzących do poznania "ius" oraz "lex".

McInerny przedstawia propozycję pewnej wersji filozofii chrześcijańskiej, polemiczną wobec koncepcji Gilsona i Maritaina. Analizując poglądy św. Tomasza z Akwinu, dochodzi do przekonania, że w filozofii praktycznej jest on w dużo większym stopniu zależny od Arystotelesa, niż to się powszechnie przyjmuje. Oznacza to, że w ramach chrześcijaństwa możliwe jest istnienie etyki filozoficznej niezależnej od teologii moralnej

Publikacja poświęcona jest zagadnieniu sumienia. Przedstawia dochodzenie do koncepcji sumienia ogólnego i szczegółowego od czasów Sokratesa aż do czasów nam współczesnych. Omawia i podkreśla znaczenie podmiotowej normy moralnej, jaką jest pierwsza zasada ludzkiego postępowania: czyń dobro, unikaj zła. Sumienie, inaczej mówiąc, jest skłonnością naturalną intelektu do dobra. Tę zdolność intelektu nazywamy synderezą. Ona właśnie skłania nas ku dobru, a "trzyma" z dala od zła... O ile, rzecz jasna, człowiek podejmie "wyzwanie", jakim jest dla niego usprawnianie w sobie stałe i ciągłe naturalnych zdolności, w tym także tej. Publikacja niezwykle ważna w czasach ogólnego kryzysu moralnego, bo zwraca uwagę na strukturę człowieka i jej wewnętrzny porządek. Podkreśla rozumność istoty ludzkiej i jej wolność. Rozumność i wolność jako elementy istotowe struktury ludzkiej wyróżniają człowieka spośród stworzeń tego świata, niejako przenoszą go powyżej doczesności, odnoszą do porządku wiecznego istnienia, kierują ku Bogu, sytuują pośród bytów osobowych, jakimi są Aniołowie i Osoby Trójcy Świętej. Człowiek, współstanowiony przez duszę, której władzami są właśnie intelekt i wola, może ich co prawda nie używać, nie być świadomym dysponowania nimi i posługiwania się nimi, ale one stanowią jego wyposażenie i decydują o jego człowieczeństwie. Konkretny człowiek nie może pozbyć się swego człowieczeństwa, swej istoty, ale może się człowieczeństwu sprzeniewierzyć, mówiąc literacko może dopuścić dominowanie w sobie tego, co w nim ze zwierzęcej bestii. Mówimy wtedy zarówno o zezwierzęceniu człowieka, jak i - nazywając poszczególne akty ludzkiego działania - postępowaniu nieuporządkowanym, a więc takim, które zaprzecza wewnętrznemu porządkowi struktury ludzkiej. Innymi słowy nazywamy nieuporządkowanymi te zachowania ludzkie, które abstrahują od wewnętrznego porządku w człowieku, którego swoiście pilnuje, i na którego szczycie stoi intelekt i sumienie. Pomocą im są właśnie pierwsze zasady. Rozum ludzki posiada szczególną zdolność odczytania i nauczenia się pierwszych zasad bytowania i poznania, w swej funkcji rozumu praktycznego posiada zdolność uzyskania i sprawnego posługiwania się pierwszą zasadą postępowania, roztropnością i sprawnością sztuki. Rzadko podkreśla się fakt związku sumienia z wolnością człowieka. Człowiek tymczasem manifestuje swą wolność właśnie poprzez postępowanie zgodne ze swym sumieniem. W tym sensie więc wierność własnemu sumieniu jest podstawą ludzkiej wolności i autonomii.

Publikacja poświęcona jest zagadnieniu sumienia. Przedstawia dochodzenie do koncepcji sumienia ogólnego i szczegółowego od czasów Sokratesa aż do czasów nam współczesnych. Omawia i podkreśla znaczenie podmiotowej normy moralnej, jaką jest pierwsza zasada ludzkiego postępowania: czyń dobro, unikaj zła. Sumienie, inaczej mówiąc, jest skłonnością naturalną intelektu do dobra. Tę zdolność intelektu nazywamy synderezą. Ona właśnie skłania nas ku dobru, a "trzyma" z dala od zła... O ile, rzecz jasna, człowiek podejmie "wyzwanie", jakim jest dla niego usprawnianie w sobie stałe i ciągłe naturalnych zdolności, w tym także tej. Publikacja niezwykle ważna w czasach ogólnego kryzysu moralnego, bo zwraca uwagę na strukturę człowieka i jej wewnętrzny porządek. Podkreśla rozumność istoty ludzkiej i jej wolność. Rozumność i wolność jako elementy istotowe struktury ludzkiej wyróżniają człowieka spośród stworzeń tego świata, niejako przenoszą go powyżej doczesności, odnoszą do porządku wiecznego istnienia, kierują ku Bogu, sytuują pośród bytów osobowych, jakimi są Aniołowie i Osoby Trójcy Świętej. Człowiek, współstanowiony przez duszę, której władzami są właśnie intelekt i wola, może ich co prawda nie używać, nie być świadomym dysponowania nimi i posługiwania się nimi, ale one stanowią jego wyposażenie i decydują o jego człowieczeństwie. Konkretny człowiek nie może pozbyć się swego człowieczeństwa, swej istoty, ale może się człowieczeństwu sprzeniewierzyć, mówiąc literacko może dopuścić dominowanie w sobie tego, co w nim ze zwierzęcej bestii. Mówimy wtedy zarówno o zezwierzęceniu człowieka, jak i - nazywając poszczególne akty ludzkiego działania - postępowaniu nieuporządkowanym, a więc takim, które zaprzecza wewnętrznemu porządkowi struktury ludzkiej. Innymi słowy nazywamy nieuporządkowanymi te zachowania ludzkie, które abstrahują od wewnętrznego porządku w człowieku, którego swoiście pilnuje, i na którego szczycie stoi intelekt i sumienie. Pomocą im są właśnie pierwsze zasady. Rozum ludzki posiada szczególną zdolność odczytania i nauczenia się pierwszych zasad bytowania i poznania, w swej funkcji rozumu praktycznego posiada zdolność uzyskania i sprawnego posługiwania się pierwszą zasadą postępowania, roztropnością i sprawnością sztuki. Rzadko podkreśla się fakt związku sumienia z wolnością człowieka. Człowiek tymczasem manifestuje swą wolność właśnie poprzez postępowanie zgodne ze swym sumieniem. W tym sensie więc wierność własnemu sumieniu jest podstawą ludzkiej wolności i autonomii.

WPROWADZENIEHistoryczny kontekst Tomasza z Akwinu koncepcji nauczyciela i nauczaniaTomasz a scholastykaDydaktyczny charakter tekstów scholastycznychWykładyDysputyKazaniaSwoistość pedagogii dysputyStruktura dysputy a Tomasza rozumienie nauczaniaPoczątki pracy dydaktycznej AkwinatyRola auto rytetu w myśli pedeutologicznej Tomasza z AkwinuPolemika ze św. Augustyna dialogiem O nauczycieluKoncepcje aktu i możności oraz przyczyn sprawczych w wyjaśnianiu nauczaniaOdwołanie do autorytetu Najwyższego NauczycielaAktualność Tomasza z Akwinu koncepcji pedagogicznejWiedza a mądrośćEtos pracy nauczycielaMiłosierdzieOdpowiedzialnośćProblematyczność koncepcjiZAKOŃCZENIEBIBLIOGRAFIATEKSTY ŹRÓDŁOWE I TEKSTY KLASYCZNEOPRACOWANIA I LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA...

WPROWADZENIE
Historyczny kontekst Tomasza z Akwinu koncepcji nauczyciela i nauczania
Tomasz a scholastyka
Dydaktyczny charakter tekstów scholastycznych
Wykłady
Dysputy
Kazania
Swoistość pedagogii dysputy
Struktura dysputy a Tomasza rozumienie nauczania
Początki pracy dydaktycznej Akwinaty
Rola auto rytetu w myśli pedeutologicznej Tomasza z Akwinu
Polemika ze św. Augustyna dialogiem O nauczycielu
Koncepcje aktu i możności oraz przyczyn sprawczych w wyjaśnianiu nauczania
Odwołanie do autorytetu Najwyższego Nauczyciela
Aktualność Tomasza z Akwinu koncepcji pedagogicznej
Wiedza a mądrość
Etos pracy nauczyciela
Miłosierdzie
Odpowiedzialność
Problematyczność koncepcji
ZAKOŃCZENIE
BIBLIOGRAFIA
TEKSTY ŹRÓDŁOWE I TEKSTY KLASYCZNE
OPRACOWANIA I LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA

Książka prezentuje punkt widzenia na człowieka wypracowany przez Św. Tomasza. Wydanie dwutomowe.